Βαγγέλης Σακελλάρης

Την Τρίτη μέρα της παραμονής μας στην Κομοτηνή πήγαμε σε δύο μειονοτικά σχολεία το πρώτο ήταν στην Κομοτηνή και το δεύτερο σε ένα χωριό έξω από την Κομοτηνή τον Ίασμο.
Το πρώτο σχολείο που πήγαμε στην Κομοτηνή λεγόταν Τζελάλ Μπαγιάρ. Υπήρχαν πολλοί καλοσυνάτοι άνθρωποι που έτρεξαν αμέσως να μας καλοδεχτούν. Τα παιδιά ήταν πολύ φιλικά μαζί μας.
Το δεύτερο σχολειό ήταν στο χωριό Ίασμος. Το σχολείο δεν ήταν μειονοτικό αλλά επειδή είχαν πάει πολλοί Μουσουλμάνοι στο χωριό και έτσι πήγαν τα παιδιά στο σχολείο. Παλιά εκεί υπήρχαν πιο πολλοί Χριστιανοί από τους Μουσουλμάνους αλλά τώρα αντιστράφηκαν τα πράγματα.
Είμαι πολύ χαρούμενος που πήγα σε αυτά τα σχολεία γιατί γνώρισα τόσα πολλά άτομα και έκανα καινούργιους φίλους.

Νίκος Γιαννάκης


Σήμερα 22-3-04 επισκεφτήκαμε δυο σχολεία ένα σχολείο μειονοτικό και ένα σχολείο στο οποίο φοιτούσαν Μουσουλμάνοι αλλά και Χριστιανοί.
Το πρώτο σχολείο που επισκεφτήκαμε ήταν το μειονοτικό. Όταν φτάσαμε Ο διευθυντής και τα παιδιά μας υποδέχτηκαν θερμά και αμέσως γίναμε μεγάλη παρέα .Στο σχολείο υπήρχαν Τούρκοι καθηγητές αλλά και Έλληνες γιατί τα παιδιά εκεί διδάσκονται τα τούρκικα και τα ελληνικά γράμματα. Το δεύτερο σχολείο βρισκόταν στο χωριό του Ιασμού στο οποίο φοιτούσαν Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι μαθητές. Παρά την διαφορά της θρησκείας τα παιδιά ήταν δεμένα μεταξύ τους. Εκεί διδάσκονται μόνο τα Ελληνικά γράμματα, η μόνη διαφορά στην παιδία είναι ότι οι Μουσουλμάνοι δεν διδάσκονται τα Θρησκευτικά..
Μέσα από την επίσκεψή μας στα δυο σχολεία κατάλαβα ότι η Θρησκεία δεν παίζει στο να δημιουργηθεί φιλία ανάμεσα στους ανθρώπους.

Νάνου Ιωάννα

Σήμερα 22 Μαρτίου του 2004 η Α’ τάξη του Ενιαίου Λυκείου Λίμνης επισκεφτήκαμε 2 σχολεία του νομού Ροδόπης .
Στο ένα σχολείο όλοι οι μαθητές ήταν μουσουλμάνοι ενώ στο άλλο υπήρχαν και χριστιανοί .
Παρά το γεγονός ότι τα μέλη των μειονοτήτων δεν είναι υποχρεωμένα να κάνουν χρήση της μειονοτικής εκπαίδευσης , ένα μεγάλο ποσοστό μαθητών το προτιμά . Τα περισσότερα παιδιά της μειονότητας δεν έχουν σχεδόν καμία επαφή με την ελληνική γλώσσα πριν από τη φοίτησή τους στο σχολείο , με αποτέλεσμα να μην μιλούν την ελληνική γλώσσα πολύ καλά . Παράλληλα με τα ελληνικά οι μαθητές διδάσκονται και τούρκικα .
Στις συζητήσεις που είχαμε με τους μαθητές συνειδητοποιήσαμε ότι δεν είναι πολύ καλά ενημερωμένοι σε επίκαιρα θέματα .Για παράδειγμα , τους ρωτήσαμε για τους ολυμπιακούς αγώνες που θα φιλοξενηθούν τον Αύγουστο στην Ελλάδα και δεν ήξεραν να μας δώσουν πολλές πληροφορίες .
Ένα από τα πράγματα που μου έκαναν εντύπωση ήταν ότι οι μαθητές ( από τις άλλες χώρες ) μας φέρθηκαν πολύ καλά . Ήταν πολύ φιλόξενοι και ευχάριστοι στις συζητήσεις . Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και μαθητές που είχαν αρνητική στάση . Επίσης οι μουσουλμάνοι μαθητές έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα με εμάς και τον ελεύθερο χρόνο κάνουμε σχεδόν τα ίδια πράγματα .
Αυτή η επίσκεψη στα σχολεία θα μου μείνει αξέχαστη και εύχομαι στο μέλλον να επισκεφτώ πάλι κάποιο σχολείο της μειονότητας γιατί είναι πολύ ενδιαφέρον.

Μιχάλογλου Νίκος

Σήμερα μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε τον τρόπο ζωής των παιδιών που είναι μουσουλμάνοι και μένουν στην Ελλάδα. Είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και τα παιδιά και να γίνουμε φίλοι.
Καταρχήν πήγαμε σε δύο σχολεία. Στο ένα βρίσκονταν μόνο μουσουλμάνοι και στο άλλο και χριστιανοί ορθόδοξοι. Κατά την άποψή μου αυτό το πράγμα είναι μια μεγάλη κουταμάρα γιατί πάνω στο σχολείο έλεγε μειονοτικό σχολείο και δεν πιστεύω ότι υπάρχει διαφορά ενός μουσουλμάνου και ενός χριστιανού. Αίσθηση μου προκάλεσε τα παιδιά που μιλούσαν μεταξύ τους μόνο την τούρκικη γλώσσα. Σε αυτά τα σχολεία υπήρχαν και Έλληνες αλλά και Τούρκοι δάσκαλοι αλλά τα παιδιά δίνανε σημασία στους Τούρκους καθηγητές. Ακόμα και αυτά τα παιδιά ενώ μένουν στην Ελλάδα υποστηρίζουν τις ξένες ομάδες. Με παραξένεψαν οι μητέρες των παιδιών που φορούσαν ακόμα το μαντήλι πάνω στο κεφάλι τους που μας έδειχνε την πίστη τους στο μουσουλμανισμό. Οι μουσουλμάνοι με εντυπωσίασαν όταν παίξαμε ποδόσφαιρο και ο λόγος ήταν οι μεγάλες δυνατότητες που είχαν εκεί. Το σχολείο τους είναι πολύ ασφαλές και τα παιδιά μας φέρθηκαν με μεγάλη καλοσύνη και εγκάρδια. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα και πιστεύω να ειδωθούμε άλλη μία φορά και να μάθουμε περισσότερα πράγματα για αυτούς.

Μαυρομάτης Στέλιος

Την τρίτη ημέρα της εκδρομής μας , έπρεπε σύμφωνα με το πρόγραμμα μας να επισκεφτούμε δύο σχολεία. Το μειονοτικό σχολείο της Κομοτηνής (Τζελάλ Μπαγιάρ) και το σχολείο στον Ίασμο.
Στο μειονοτικό σχολείο που κατά τη γνώμη μου δεν ήταν μειονοτικό, γνωρίσαμε πρώτα τους δασκάλους του σχολείου που μας περιήγησαν στο χώρο και αργότερα μαζί με τους συνομήλικους μας από το άλλο σχολείο με τους οποίους γνωριστήκαμε, παίξαμε μπάλα, διασκεδάσαμε λέγοντας αστεία και μας έμαθαν τούρκικες λέξεις.
Στο δεύτερο σχολείο στον Ίασμο που πήγαμε δεν υπήρξαν πολλές διαφορές από το πρώτο σχολείο ως προς το κτίριο και τους μαθητές. Αλλά αυτό που με εντυπωσίασε ήταν ο διευθυντής του σχολείου ο οποίος ήταν Λιμνιώτης και προσπαθούσε να θυμηθεί ποιοι ήταν οι γονείς μας. Αργότερα ήρθαν τα παιδιά με τα οποία γνωριστήκαμε, όχι όμως τόσο θερμά όπως με τα παιδιά του άλλου σχολείου.
Αισθάνομαι πολύ τυχερός που είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ αυτά τα σχολεία γιατί ήταν και μάλλον θα είναι η πρώτη και τελευταία φορά που έγινε αυτό στη ζωή μου και θα ήθελα πολύ να ξαναγίνει.

Μάρκου Ευαγγελία

Σήμερα 22\3\04 ήταν η πιο ωραία μέρα της εκδρομής μας, επισκεφτήκαμε
Τα μειονοτικά σχολεία της Κομοτηνής. Ήταν καταπληκτικά.. Το σχολείο
ήταν πολύ μεγάλο και οι καθηγητές πολύ φιλικοί και ευγενικοί απέναντί μας .
Οι μαθητές ήταν επίσης πολύ φιλικοί και ευγενικοί και μας έκαναν μία εγκάρδια
υποδοχή. Γνωρίσαμε πολλά παιδιά αγόρια και κορίτσια με τα οποία γίναμε
αρκετά καλοί φίλοι . Ήταν ότι ωραιότερο μου έχει συμβεί ποτέ σε εκδρομή. Γίναμε
φίλοι με παιδιά που δεν το περιμέναμε ποτέ στη ζωή μας ότι θα γνωριστούμε.
Ένιωσα πως δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους είτε
μιλούν διαφορετική γλώσσα ,είτε πιστεύουν σε κάποιο άλλο θρήσκευμα
ή και ακόμα να έχουν διαφορετικά ήθη και έθιμα. Το μόνο που μετράει είναι
η θέληση να γνωριστείς με ανθρώπους με τους οποίους έχετε κάποιες
διαφορές όπως γλώσσα, θρησκεία, ήθη, έθιμα. Αν έχεις θέληση όλα
μπορούν να συμβούν.
Εύχομαι να μου δοθεί η ευκαιρία να ξαναεπισκεφτώ ξανά την Κομοτηνή και
Τα όμορφα μέρη της και τους καλόκαρδους κατοίκους της Κομοτηνής.

Μάριος Μπαλαγιάννης

Σήμερα ξεκινήσαμε να πάμε σε δύο σχολεία το ένα ήταν μειονοτικό και το άλλο κανονικό σχολείο ο Ίασμος. Στο μειονοτικό σχολείο γνωριστήκαμε με παιδία του σχολείου. Ο διευθυντής του σχολείου τους έβαλε σε τετράδες και μας καλωσορίσανε. Μετά από λίγο πήγαμε στις τάξεις μιλήσαμε με όλους και ήταν καλά παιδιά. Αυτό που μου κίνησε την περιέργεια ήταν η προφορά τους. Στο δεύτερο σχολείο δεν μου άρεσε ιδιαίτερα γιατί τα παιδία ήταν πολύ σφιγμένα και κλισμένα στον εαυτό τους. Τα περισσότερα ήταν στην τρελή χαρά και δεν μου κίνησαν την περιέργεια.

Μαρία Καλούτσα

Σήμερα , ημέρα Δευτέρα τελείωσαν δυστυχώς οι δραστηριότητες μας στην Κομοτηνή .Ξεκινώντας ,με την επίσκεψή μας στο μειονοτικό σχολείο της Κομοτηνής και τελειώνοντας με τις εντυπώσεις μας από το σχολείο του Ίασμου ,όπου συνυπάρχουν και μουσουλμάνοι και χριστιανοί μαθητές. Σίγουρα έπειτα από την πρωινή μας εμπειρία πιστεύω πως όλοι μας έχουμε πια άλλες απόψεις σχετικά με τους μουσουλμάνους. Προσωπικά ξεκινώντας για το μειονοτικό σχολείο, πίστευα πως θα δούμε παιδιά τελείως διαφορετικά από εμάς και ότι εμείς δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε μεταξύ μας , σχετικά με τα θέλω και τις απόψεις μας. Από σήμερα όμως όλα τα πιστεύω μου για τους μουσουλμάνους έχουν αλλάξει κατά πολύ.Τα παιδιά που είναι Έλληνες πολίτες αλλά με άλλη θρησκεία έδειξαν σε εμάς το καλύτερο εαυτό τους. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστα. Στο σχολείο ,μαθαίνουν τέσσερις γλώσσες μαζί μαζί με την ελληνική. Ξέρουν Τούρκικα, αγγλικά και γαλλικά .Τα άλλα μαθήματα είναι τα ίδια μόνο που στο Τζελάλ μπαγιάρ(το σχολείο που υπάρχουν μόνο μουσουλμάνοι)η ύλη είναι στην τουρκική γλώσσα εκτός από τα φιλλολογικά. Τα παιδιά και στα δυο σχολεία είναι πραγματικά αυθεντικοί χαρακτήρες. Όλα τα παιδιά και στα δυο σχολεία έδειξαν ενδιαφέρον για να ανταλλάξουμε ιδέες πάνω σε πολλά θέματα.
Μπορώ να πω ,ότι ήταν όλοι πολύ φιλόξενοι και μας ενημέρωσαν αρκετά σχετικά με το καθημερινό πρόγραμμα διδασκαλίας τους καθώς και τα ενδιαφέροντά τους.
Στο δεύτερο σχολείο στον ΄Ιασμο ,τα πράγματα διαφέρουν κατά κάποιο τρόπο από το Τζελάλ Μπαγιάρ. Εκεί μουσουλμάνοι και χριστιανοί συνυπάρχουν μαζί πολύ φιλικά χωρίς καθόλου διακρίσεις. Παρακολουθούν ανεξαιρέτως θρησκείας τα ίδια μαθήματα όπως και εμείς. Σημειωτέο είναι το γεγονός, ότι στο σχολείο αυτό οι μουσουλμάνοι είναι γύρω στα 200 περίπου άτομα ενώ οι χριστιανοί δεν ξεπερνούν τους 90 πάνω κάτω. Ρωτώντας τα παιδιά σχετικά με τα ενδιαφέροντα τους βρήκαμε αρκετές ομοιότητες, Και στα δύο σχολεία γνώρισα πάρα πολλά παιδιά και έκανα αρκετές ενδιαφέρουσες γνωριμίες. Αγόρια και κορίτσια ήταν πρόθυμα να μας λύσουν οποιαδήποτε απορία μας. Φεύγοντας και από το δεύτερο σχολείο εξ ‘αιτίας του περιορισμένου χρόνου που είχαμε διαθέσιμο, δεν ένιωσα απόλυτα επαρκής. Θα ήθελα να είχαμε περισσότερο χρόνο να γνωρίσουμε τα παιδιά καλύτερα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις . από εδώ και πέρα εφόσον γνώρισα παιδιά μουσουλμάνους θα τους αντιμετωπίζω με άλλο τρόπο. Η 4ήμερη εκδρομή μας στην Κομοτηνή, είναι μία από τις σημαντικότερες και φυσικά πιο ενδιαφέρουσες εμπειρίες που έχω ζήσει. Μακάρι η διαμονή μας στην Κομοτηνή να ήταν περισσότερη για να γευόμασταν καλύτερα τις ομορφιές της και τα κατά πολύ διαφορετικά στοιχεία από αυτά που είμαστε συνηθισμένοι. Αλλά όπως όλοι ξέρουμε το καλό πάντα κρατάει για λίγο……….

Μανώλης Σαράντης

Την 3η ημέρα εκδρομής επισκεφτήκαμε ένα μειονοτικό σχολείο στην Κομοτηνή και ένα κανονικό σχολείο στον Ίασμο για να παρατηρήσουμε τον τρόπο εκπαίδευσης των μουσουλμάνων.
Το πρώτο σχολείο που επισκεφτήκαμε ονομάζεται Τζελάλ Μπαγιάρ .Το σχολείο αυτό αποτελείται από μουσουλμάνους μαθητές . Το μάθημα γίνεται από Έλληνες και Τούρκους καθηγητές . Η ύλη των μαθημάτων τους είναι ίδια με τη δική μας. Η διαφορά είναι ότι όλα τα μαθήματα εκτός των φιλολογικών διδάσκονται στη τούρκικη γλώσσα. Μόλις φτάσαμε εκεί , τα παιδιά μας υποδέχτηκαν με ευχαρίστηση και φιλικότητα. Και έδειξαν πρόθυμοι να συζητήσουν μαζί μας.
Το δεύτερο σχολείο είναι μεικτό από χριστιανούς και μουσουλμάνους. Αυτό πού μου κίνησε το ενδιαφέρον είναι ότι ενώ οι χριστιανοί ήταν πολλοί περισσότεροι από τους μουσουλμάνους, τώρα οι μουσουλμάνοι είναι περισσότεροι από τους χριστιανούς και αυτό οφείλεται στην αστικοποίηση, δηλαδή οι Έλληνες του Ίασμου προτιμούν να εγκατασταθούν στις μεγαλουπόλεις και τις θέσεις τους τις παίρνουν οι Τούρκοι.
Αυτή η επίσκεψη ήταν πολύ ενδιαφέρουσα γιατί μάθαμε τον τρόπο διδασκαλίας σε άλλα σχολεία, και γνωρίσαμε παιδιά με άλλες θρησκευτικές αντιλήψεις.

Κεχρή Παναγιώτα-Ελένη

Σήμερα, 22 Μαρτίου 2004, η τάξη μας επισκέφτηκε δύο σχολεία μειονοτικού χαρακτήρα για να παρατηρήσει τη διαδικασία εκπαίδευσης των μουσουλμάνων.
Το πρώτο σχολείο, το επονομαζόμενο ''Τζελαλ Μπαγιαρ'', αποτελείται μόνο από μουσουλμάνους οι οποίοι εκπαιδεύονται από Έλληνες και Μουσουλμάνους καθηγητές. Η συμπεριφορά των παιδιών ήταν πολύ ευγενική προς εμάς όπως και των καθηγητών. Παρότι επιβαρύνονται από ένα δύσκολο πρόγραμμα εξαιτίας των δύο γλωσσών που τους επιβάλλονται να μάθουν, προσπαθούν με όλη τους τη δύναμη να αυταπεξέρχονται, έστω και σε μέτριο βαθμό στις υποχρεώσεις τους. Ένα πράγμα το οποίο με εξέπληξε ήταν η τάση εξευρωπαϊσμού των παιδιών, παραμερίζοντας κάποια από τα έθιμα τα οποία στις μουσουλμανικές χώρες επιβάλλονται, κυρίως όσον αναφορά τις κοπέλες.
Το δεύτερο σχολείο βρίσκεται σε ένα χωριό λίγο έξω από την πόλη της Κομοτηνής, του Ίασμο. Σε αυτό το σχολείο παρόλο το γεγονός ότι ήταν κανονικό, το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών ήταν μουσουλμάνοι. Αυτό που με ενθουσίασε με αυτά τα παιδιά ήταν η θέλησή τους για μάθηση, η οποία ξεπερνά τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουν με τα ελληνικά μαθήματα και έθιμα.
Γενικά μπορώ να παρατηρήσω ότι σε αυτά τα σχολεία γίνεται μια μεγαλειώδης προσπάθεια για την ένταξη αυτών των παιδιών στην κοινωνία, χωρίς να χρειάζεται να επικρίνονται για πράξεις για τις οποίες ευθύνονται οι ίδιοι οι επικριτές πολλές φορές.

Κατερίνα Στάμου

Σήμερα κάναμε επίσκεψη σε δυο σχολεία.Το πρώτο από αυτά ήταν το μειονοτικό σχολείο της Κομοτηνής το Τσελαρ Μπαραρ.Εκεί τα παιδία ήταν πολύ φιλικά και όταν πήγαμε μας υποδέχτηκαν με τον καλύτερο τρόπο.Ήταν πρόθυμα να κάνουν ότι τους ζητούσαμε.Τους ζητούσαμε να μας πουν κάποιες λέξεις στα Τούρκικα και αυτά μας τις έλεγαν.Στη συνέχεια βγάλαμε φωτογραφίες μαζί τους και αυτά ήταν έτοιμα να κάνουν καινούριες φιλίες
Στη συνεχεία πήγαμε στο σχολείο του Ιάσμου. Εκεί τα παιδία δεν ήταν κοινωνικά στην αρχή αλλά στη συνέχεια τα πράγματα άλλαξαν. Στο σχολείο αυτό οι μαθητές είναι μουσουλμάνοι και χριστιανοί. Εκεί ο διευθυντής μας μίλησε για τα παιδία και το σχολείο και μας φέρθηκε πολύ καλά. Μας είπε πως τα περισσότερα παιδία είναι μουσουλμάνοι και έχουν και πολλά προβλήματα με τα μαθήματά τους.
Από τις επισκέψεις που κάναμε σήμερα κατάλαβα πως αυτά τα παιδία έχουν καλό χαρακτήρα και αυτό μου έκανε να νιώθω πάρα πολύ καλά και αρκετά άνετα .
Αυτή η εκδρομή θα μου μείνει αξέχαστη.

Κάβουρα Ιωάννα

Σήμερα ήταν μια ξεχωριστή μέρα για μένα γεμάτη εκπλήξεις. Εγώ και όλα τα παιδιά της Ά Λυκείου Λίμνης επισκεφτήκαμε 2 μειονοτικά σχολεία στην Κομοτηνή και την Ξάνθη. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το μειονοτικό σχολείο της Κομοτηνής, το Τζελάλ Μπαγιάρ.
Πριν φτάσουμε εκεί περίμενα να δω παιδιά φανατισμένα για τη θρησκεία, τελείως διαφορετικά από εμάς τους χριστιανούς και κορίτσια να φορούν στο κεφάλι τους μαντίλα. Τελικά, τίποτα από αυτά δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματικότητα. Οι μαθητές όλοι ήταν ντυμένοι όπως εμείς και έδειξαν μια μεγάλη φιλικότητα και ευγένεια απέναντί μας. Προσπάθειες για γνωριμία έγιναν και από τα δύο σχολεία. Τελικά ανακαλύψαμε ότι έχουμε κοινά ενδιαφέροντα και αντιλήψεις. Η θρησκεία, αν και η επιρροή της στη ζωή τους είναι σημαντική δεν αποτελεί ένα ιδεώδες στο οποίο πρέπει να συμφωνούν όλοι οι υπόλοιποι. Βέβαια υπήρχαν και μερικοί που έδειξαν αντιπάθεια απέναντί μας, βρίζοντάς μας μιλώντας στα τούρκικα και αυτό ήταν ό,τι χειρότερο γιατί μας δημιούργησαν αμφιβολίες και έτσι όταν τους ακούγαμε να μιλούν τούρκικα σκεφτόμασταν ότι θα λένε ό,τι χειρότερο για μας.
Ένα άλλο γεγονός που με προβλημάτισε ιδιαίτερα ήταν η μεγάλη τους θέληση για μόρφωση. Το σχολείο τους αρχίζει το μάθημα στις 8.30 π.μ. και τελειώνει στις 2.40 μ.μ. Επίσης έχουν μεγάλο αριθμό μαθημάτων τα οποία τα φιλολογικά μαθήματα τα μαθαίνουν στα ελληνικά ενώ όλα τα υπόλοιπα στην τουρκική γλώσσα. Βέβαια δεν είναι και πολύ καλοί μαθητές αλλά πιστεύω ότι η θέλησή τους για μόρφωση είναι ό,τι σημαντικότερο.
Μετά από αυτή την επίσκεψή μας συνειδητοποίησα ότι δεν πρέπει να κυριαρχεί ο ρατσισμός στις καρδιές μας γιατί είτε κάποιος είναι χριστιανός είτε μουσουλμάνος και οι δύο έχουν ενδιαφέροντα και πάνω από όλα, είναι όλοι έλληνες πολίτες.

Θεοχάρη Αρετή

Σήμερα, 22 Μαρτίου του 2004 με την Α’ λυκείου του σχολείου της Λίμνης Ευβοίας είχαμε τη δυνατότητα μέσα από ένα πρόγραμμα της Ολυμπιακής παιδείας να επισκεφθούμε μειονοτικά σχολεία στη περιοχή της Κομοτηνής και του Ιάσμου. Η επίσκεψη μας αυτή με έκανε να αλλάξω τη γνώμη μου γι’ αυτούς τους ανθρώπους και σίγουρα προς το καλύτερο. Πηγαίνοντας εκεί πίστευα ότι επειδή βρίσκονται στη μειονότητα θα ένιωθαν και μειονεκτικά απέναντι μας και ίσως αυτό να έβγαζε κάποια εχθρικότητα , αλλά παρ’όλα αυτό ήταν ευγενικά και φιλικοί με όλα τα παιδία . Ακόμα μεγάλη εντύπωση μου έκαναν τα παιδιά που ενώ ανήκουν στη μειονότητα πηγαίνουν σε σχολεία που δεν είναι μειονοτικά , όπως γίνεται στον Ίασμο. Γι’ αυτά τα παιδιά η εκπαίδευση είναι πολύ πιο δύσκολη καθώς όλα τα μαθήματα διδάσκονται στην ελληνική γλώσσα και αναγκάζονται να δεχτούν κάποιες ελληνικές παραδόσεις . Επιπλέον παρατήρησα ότι στο σχολείο του Ιάσμου ενώ παλιά ο πληθυσμός των χριστιανών ήταν πολύ μεγαλύτερος , σήμερα οι μουσουλμάνοι τους ξεπερνούν . Αυτό γίνεται γιατί οι περισσότεροι χριστιανοί καταφεύγουν στις μεγαλουπόλεις . Η επίσκεψη μας στα μειονοτικά σχολεία ήταν μια καλή εμπειρία που θα μείνει πιστεύω σε όλους μας αξέχαστη και αν μου ξαναδοθεί η ευκαιρία θα ήθελα να ξαναπάω

Θανάσης Αλεξίου

Σήμερα 22/3/04 ημέρα Δευτέρα επισκεφτήκαμε δύο σχολεία Γυμνασίου και λυκείου. Το πρώτο που επισκεφτήκαμε ήταν ένα μειονοτικό Γυμνάσιο-λύκειο της Κομοτηνής σ’ αυτό το σχολείο υπήρχαν παιδιά από διάφορες θρησκείες όπως μουσουλμανικές.
Εκεί τα παιδιά κάνουν τα ίδια μαθήματα με εμάς, είναι άνθρωποι σαν εμάς απλώς δεν πιστεύόυμε στην ίδια θρησκεία και έτσι πήγαμε εκεί για να τους δούμε και να ακούσουμε την γλώσσα που μιλάμε. Και το δεύτερο που επισκεφτήκαμε ήταν ένα ελληνικό Γυμνάσιο-λύκειο στην πόλη Ίασμος, σ’αυτό το σχολείο υπήρχαν παιδιά με μουσουλμανική και χριστιανική θρησκεία.
Εκεί πήγαμε και γνωριστήκαμε με πολλά παιδιά και συζητήσαμε πολλά πράγματα και μας έμαθαν μερικές λέξεις που τους ρωτάγαμε.

Ελευθερία Λιάσκου

Σήμερα 22/4/2004 με την Α λυκείου Λίμνης επισκεφτήκαμε δύο μειονοτικά σχολεία του νομού Ροδόπης στο πρώτο σχολείο όλοι οι μαθητές ήταν μουσουλμανικής καταγωγής και στο δεύτερο ελληνικής .Στο πρώτο σχολείο όλοι στην αρχή ήταν σφιγμένοι αλλά μετά αρχίσαμε και μιλάγαμε σαν να γνωριζόμασταν από παλιά. Όλα τα παιδιά που γνωρίσαμε ήταν πολύ ευγενικά και φιλικά μαζί μας .Μας πήραν και μας ξενάγησαν έξω και μέσα στο σχολείο .Όταν μπήκαμε μέσα στις τάξεις αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι πολλά παιδιά έκαναν μάθημα μέσα σε μια αίθουσα και απορώ πως μπορούν και κάνουν όλοι μαζί μάθημα .Μερικά παιδιά που γνώρισα και μιλήσαμε εγώ αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά δεν περιμέναμε να συμπεριφερθούν τόσο καλά απέναντί μας .Αργότερα πήγαμε στο δεύτερο σχολείο αλλά εκεί τα παιδιά δεν ήταν και τόσο φιλικά μαζί μας .Μία αρνητική εντύπωση που σχημάτισα για αυτά τα παιδιά ήταν ότι δεν ενδιαφέρθηκαν και τόσο να έρθουν να μας μιλήσουν και να μας γνωρίσουν .Ελπίζουμε όλοι μας και ευχόμαστε αυτά τα παιδιά της μουσουλμανικής καταγωγής να είναι ευτυχισμένα .

Δημήτρης Μαγκλαβάνης

Σήμερα επισκεφτήκαμε δύο σχολεία. Το πρώτο σχολείο βρισκόταν στην Κομοτηνή και το άλλο στον Ίασμο. Το σχολείο που επισκεφτήκαμε πρώτα ήταν μειονοτικό. Τα παιδιά και οι καθηγητές ήταν πολύ φιλόξενοι. Τα περισσότερα παιδιά μιλούσαν τούρκικα, γαλλικά, αγγλικά και ελληνικά. Οι φιλίες που κάναμε με τα παιδιά αυτά έγιναν πολύ εύκολα, αφού τα περισσότερα μόνα τους ξεκινούσαν συζήτηση μαζί μας. Μπορέσαμε να μάθουμε κάποιες βασικές λέξεις και προτάσεις μεταξύ μας στη δική τους γλώσσα, την τουρκική. Το δεύτερο σχολείο αποτελείτε σε μεγάλο ποσοστό από μουσουλμάνους και λιγότερο από χριστιανούς. Όπως και στο πρώτο σχολείο έτσι και σε αυτό οι άνθρωποι ήταν πολύ φιλόξενοι και ήθελαν πολύ να συζητήσουμε για την καταγωγή μας και στον τόπο στον οποίο κατοικούμαι. Ακόμα εντύπωση μου έκανε το πόσο μεγάλο ήταν το προαύλιο αλλά και γενικότερα η διαμόρφωση του. Η επίσκεψη ήταν πολύ ενδιαφέρουσα διότι μάθαμε τον τρόπο σκέψης άλλων παιδιών με διαφορετική θρησκεία. Από εδώ και πέρα γνωρίζοντας προσωπικά παιδιά με μουσουλμανική θρησκεία θα αντιμετωπίζω με διαφορετικό τρόπο τους μουσουλμάνους.

Δήμητρα Σέττα

Σήμερα το τμήμα της Α’ Λυκείου ξεναγήθηκε από τους καθηγητές των μειονοτικών
σχολείων .Το πρώτο σχολείο ήταν το Τζελάλ Μπαγιάρ και το δεύτερο το σχολείο του
Ίασμου . Το κλίμα που επικρατούσε και στα δύο σχολεία ήταν θετικό. Ήταν επίσης πολύ θερμό. Οι μαθητές και οι καθηγητές ήταν πολύ φιλόξενα άτομα απέναντι σε όλους μας. Μας αντιμετώπισαν με πολύ αγάπη και φρόντιζαν για το καλύτερο των επισκεπτών, δηλαδή για το καλό μας. Κανένας δεν έκανε διακρίσεις ανάμεσα σε χριστιανούς και μουσουλμάνους. Όλοι αντιμετωπίζονταν για το κάθε θέμα με τον ίδιο τρόπο. Το μειονοτικό σχολείο Τζελάλ Μπαγιάρ ήταν ένα ευχάριστο περιβάλλον αλλά ήταν και εντυπωσιακό εξωτερικά αλλά και εσωτερικά. Εξωτερικά ήταν εντυπωσιακό ο τρόπος με τον οποίο φτιάχτηκε και συγκροτήθηκε το σχολείο. Εσωτερικά το μέρος ήταν εντυπωσιακό επειδή περικλειόταν από ευχάριστους καθηγητές και μαθητές. Όλοι μας δημιουργήσαμε ένα ευχάριστο κλίμα όχι γιατί έτσι έπρεπε να γίνει αλλά επειδή έτσι το αισθανθήκαμε . Στο δεύτερο σχολείο που πήγαμε να επισκεφτούμε ήταν σχολείο του Ίασμου . Επίσης και αυτό το σχολείο μας δέχτηκε με αγάπη και με συμπάθεια . Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση σε αυτά τα δύο σχολεία ήταν η φιλοξενία που τους περικλύει .Είναι η ευγένεια που τους χαρακτηρίζει ως προς το καλύτερο να μιλούν και να φέρονται απέναντι σε όλους τους ανθρώπους . Ακόμα και σε αυτούς που δεν συμπαθούν . Αυτό επίσης που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν η ιδιόμορφη τους γλώσσα που είχε και έχει επικρατήσει από τα παλιά χρόνια κρατώντας τις ρίζες τους ακόμα και σήμερα .Όλα αυτά με έκαναν να αισθανθώ πολύ όμορφα . Έτσι έχω αποκτήσει θετικά σχόλια . Με τόλμη και με θάρρος λοιπόν θα έλεγα σε όλους τους ανθρώπους που γνωρίζω να επισκεφτούν αυτό το χώρο γιατί αξίζει τον κόπο γιατί είναι ένα εντυπωσιακό μέρος .Όλοι λοιπόν κάντε το
Εύχομαι και σας λέω λοιπόν να πάτε όλοι θα περάσετε φανταστικά!

Γιώργος Παπαδήμος

Σήμερα , τηρώντας το πρόγραμμα της εκδρομής , επισκεφτήκαμε δυο μειονοτικά σχολεία το ένα στην Κομοτηνή και το άλλο στον Ίασμο. Και στα δυο σχολεία μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι τα παιδιά ήταν φιλικά προς εμάς παρόλο που δεν μας ήξεραν καθόλου. Στο σχολείο της Κομοτηνής ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ο αριθμός των παιδιών ,περίπου 400 , και ότι οι ώρες διδασκαλίας ήταν 8 πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά έχουν θέληση για μάθηση. Στο σχολείο του Ίασμου μου κίνησε το ενδιαφέρον η προθυμία των παιδιών και το λέω αυτό επειδή μόλις πήγαμε στο σχολείο είδα τα παιδία να βοηθούν στο βάψιμο κάποιου τοίχου. Επίσης μου έκανε εντύπωση ότι όταν ξεκίνησε να λειτουργεί το σχολείο του Ίασμου οι χριστιανοί ήταν περισσότεροι ενώ τώρα περισσότεροι είναι οι μουσουλμάνοι πράγμα που οφείλεται στο ότι οι περισσότεροι από τους χριστιανούς έφυγαν για μεγαλύτερες πόλεις.
Γενικά μου άρεσαν και τα δύο σχολεία και αν μου δινόταν η ευκαιρία θα τα επισκεπτόμουνα ξανά.

Γιάννης Λειβαδιάς

Σήμερα, 22-3-04, κατά τη διάρκεια της 3ης της εκπαιδευτικής εκδρομής του ενιαίου Λυκείου Λίμνης επισκεφτήκαμε δύο σχολεία του νομού Ροδόπης του διαμερίσματος Θράκης. Τα σχολεία είναι το μειονοτικό γυμνάσιο-λύκειο Κομοτηνής ‘Τζελάλ Μπαγιάρ’ και το γυμνάσιο-λύκειο Ιάσμου. Επίσης, ατομικά, επισκέφθηκα και το τζαμί του δήμου Κομοτηνής, τον ιερό-θρησκευτικό χώρο των Μουσουλμάνων. Η επίσκεψη μας στα συγκεκριμένα σχολεία μας έκανε ιδιαίτερη και αξιοθαύμαστη εντύπωση διότι μας έκανε να κατανοήσουμε καλύτερα αυτά τα παιδιά και να ξεπεράσουμε κάποιες ιδεολογικές προκαταλήψεις ,που έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς από πολλούς εμπειρογνώμονες. Επίσης, κατανοήσαμε τις δυσκολίες που περνούν τα παιδιά αυτών των σχολείων ,σε σχέση με τα μαθήματα.

Αθανασία Γερογιάννη

Τα δύο μειονοτικά σχολεία που επισκέφτηκα σήμερα, με την ευκαιρία της εκπαιδευτικής εκδρομής πού διοργάνωσε το σχολείο μου, μου άφησαν αξέχαστες εμπειρίες και μου δημιούργησε όπως και σε όλους τους συμμαθητές μου μεγάλη εντύπωση.
Φτάνοντας στο γυμνάσιο της Κομοτηνής και του Ιάσμου, αντίκρυσα δυο πολύ μεγάλα σχολεία με πολλές αίθουσες και μεγάλες αυλές Το καθένα ξεχωριστά είχε τα δικά του χαρακτηριστικά που το καθιστούσαν όμορφο , ξεχωριστό και διαφορετικά από τα σχολεία που γνώριζα.
Στο μειονοτικό σχολείο της Κομοτηνής βρεθήκαμε σε επαφή με τους μουσουλμάνους μαθητές του. Με το που μπήκαμε μέσα στο σχολείο , πήρα την φιλική τους διάθεση και την καταπληκτική υποδοχή τους , πράγμα που δεν περίμενα να συμβεί ,λόγω της μοναδικής διαφοράς μας της θρησκείας. Αυτό λοιπόν δεν το σκέφτηκαν καθόλου τα παιδιά και δεν είχαν πρόβλημα για την θρησκεία που δεν είναι ίδια . Μας ξενάγησαν στο σχολείο και μας μίλησαν για τα μαθήματα που κάνουν περισσότερα μαθήματα στα Τούρκικα ΄μας είπαν επίσης ότι κάνουν περισσότερες ώρες μάθημα από μας και για πολλά άλλα πράγματα.
Αμέσως μας έκαναν και αισθανθήκαμε πολύ άνετα και ωραία Γενικά πέρασα μια πολύ ευχάριστη ώρα και έμαθα πολλά και από τα παιδιά και από τους καθηγητές για το μειονοτικό σχολείο. Η εντύπωσή μου από το μειονοτικό σχολείο και τους μαθητές του, οι οποίοι με έκαναν με την συμπεριφορά τους και την ευχάριστη διάθεσή τους να καταλάβω ,ότι δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή διάκριση στους ανθρώπους, ήταν μεγάλη και θα μου μείνει αξέχαστη.

Βατίστας Παναγιώτης

Την 3η ημέρα στην Κομοτηνή επισκεφτήκαμε ένα μειονοτικό σχολείο το οποίο αποτελείτε από παιδιά γυμνασίου και λυκείου. Το σχολείο ονομάζετε Τζεραρ Μπαγιάρ και εκεί φοιτούν αποκλειστικά παιδιά μουσουλμανικής καταγωγής. Τα μαθήματα που κάνουν αυτά τα παιδιά δεν διαφέρουν και πάρα πολύ από τα δικά μας μαθήματα απλώς τα αρχαία και τα νέα τα κάνουν στη δική τους γλώσσα. Τα άλλα μαθήματα όμως τα κάνουν στα ελληνικά. Το επόμενο σχολείο που επισκεφτήκαμε δεν ήταν μειονοτικό ήταν το γυμνάσιο και λύκειο του δήμου Ιασμού , εκεί τα παιδιά δεν ήταν όλοι μουσουλμάνοι υπήρχαν και χριστιανοί που πήγαιναν μαζί στο ίδιο σχολείο. Τα παιδιά και στο δυο σχολεία ήταν πολύ φιλικά μαζί μας και κάναμε με κάποια από αυτά τα παιδιά φιλίες και έτσι με αυτόν τον τρόπο καταφέραμε και μάθαμε μερικές λέξεις της τούρκικης γλώσσας. Όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε όλοι ήμασταν πολύ στεναχωρημένοι και θέλαμε να μείνουμε λίγο ακόμα.

Βαγγέλης Γκανόγιαννης

Την Τρίτη ημέρα της εκδρομής μας στην Κομοτηνή επισκεφθήκαμε το μειονοτικό σχολείο της Κομοτηνής Τζελάλ Μπαγιάρ. Το σχολείο αποτελούταν αποκλειστικά από μουσουλμάνους οι οποίοι διδάσκονταν εκτός από την τουρκική φιλολογία και την ελληνική. Τα παιδιά ήταν πολύ φιλικά απέναντί μας και δημιουργήσαμε ορισμένες μικρές φιλίες. Συζητήσαμε για λίγη ώρα και μπορέσαμε να μάθουμε έστω και λίγες τούρκικες λέξεις. Η τούρκικη γλώσσα μου φάνηκε ιδιαίτερα εύκολη, αλλά και λίγο περίεργη. Φυσικά όταν ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού όλοι στενοχωρηθήκαμε διότι θέλαμε να μείνουμε λίγη ώρα ακόμη με τα παιδιά.

Ασημίνα Κομποθανάση

Σήμερα ήταν η δεύτερη δημιουργική μέρα της εκπαιδευτικής εκδρομής μας στην Κομοτηνή. Επισκεφτήκαμε συνολικά δύο μειονοτικά σχολεία . Το πρώτο ήταν μέσα στην Κομοτηνή όπου λεγόταν Τζελάλ Μπαγιάρ . Εκεί πηγαίνουν μόνο μουσουλμάνοι και όχι χριστιανοί ορθόδοξοι .Από την πρώτη στιγμή που πήγαμε , τα παιδιά ήταν ζεστά , φιλόξενα και ευγενικά προς εμάς. Σε όλη τη διάρκεια κάναμε φίλους , βγάζαμε φωτογραφίες λέγαμε αστεία και μας μαθαίναμε λέξεις από τη γλώσσα τους . Όλοι ήταν υπέροχοι. Τους συμπαθήσαμε πολύ και ανταλλάξαμε τηλέφωνα . Όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε χαιρετηθήκαμε και μπορώ να πω πως λυπήθηκα γιατί από την πρώτη στιγμή κάναμε πραγματικούς φίλους . Το δεύτερο ήταν το σχολείο του Ιάσμου . Εκεί πηγαίνουν και μουσουλμάνοι και χριστιανοί . Τα παιδιά εκεί εξίσου ήταν καλά , αλλά όχι τόσο φιλόξενα . Όταν όμως με δυσκολία γνωριστήκαμε , κατάλαβα πως δεν ήταν τόσο κοινωνικά όσο θα έπρεπε. Επίσης γνωρίσαμε και τον διευθυντή όπου ήταν από τη Λίμνη και μας φέρθηκε πολύ ευγενικά .
Ήταν η πρώτη φορά που πήγα σε ένα μειονοτικό σχολείο και διαπίστωσα πως δεν υπάρχει διαφορά με τα άλλα σχολεία . Φέρονται κανονικά όπως ένας Έλληνας πολίτης που άλλωστε είναι. Αυτή η εκδρομή - εμπειρία θα μου μείνει πραγματικά αξέχαστη .

Απόστολος Παΐζης

Σήμερα 22/3/2004 επισκεφτήκαμε το μειονοτικό σχολείο Κομοτηνής το Τζελάλ Μπαγιάρ και ο γυμνάσιο –λύκειο του Ιάσμου ,στο οποίο φοιτούν μουσουλμάνοι και χριστιανοί μαθητές .Το πρωί ξεκινήσαμε από το ξενοδοχείο που έχουμε καταλύσει για το μειονοτικό σχολείο της Κομοτηνής .εκεί είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τους μαθητές του σχολείου .Τα παιδιά μας φέρθηκαν πολύ καλά και το μόνο τελικά μας χωρίζει είναι η θρησκεία .
Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το γυμνάσιο του Ιάσμου στο οποίο συνυπάρχουν χριστιανοί και μουσουλμάνοι μαθητές .Σε αντίθεση με τα παιδιά του μειονοτικού σχολείου που μας φέρθηκαν πολύ καλά , τα παιδιά του σχολείου του Ιάσμου ήταν ψυχρά μαζί μας και δεν έδειξαν κανένα ενδιαφέρον για μας ,κάτι που έκανα με τη σειρά μου κι εγώ .
Τελειώνοντας την επίσκεψη αυτή αποκόμισα τόσο θετικές όσο και αρνητικές εμπειρίες και πιστεύω πως τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά αξίζουν να αντιμετωπίζονται ως πραγματικοί Έλληνες καθώς ζουν στην Ελλάδα .

Βούλα Ανδρέου

Σήμερα είχα την χαρά με το σχολείο μου ,που επισκεφτήκαμε στην Κομοτηνή το μειονοτικό σχολείο όπου μόλις πήγαμε μπήκαμε μέσα στο σχολείο και ένας καθηγητής στο σχολείο μας μίλησε και είπε ότι κάνουν οχτάωρα και πολλά άλλα .Μετά πήγαμε και μιλήσαμε με τα παιδιά ,επίσης αυτά τα παιδιά όπου τα ρωτήσαμε αν είναι εύκολο τα μαθήματα και μας είπαν δεν είναι δύσκολα .Επίσης τα ρωτήσαμε τη γνώμη έχουν για τους ολυμπιακούς αγώνες μιλήσαμε και με πολλά άλλα παιδιά που ήταν φιλικοί δηλαδή η παρέα τους ήταν καλή .Μετά μας φώναξαν οι καθηγητές βγάλαμε φωτογραφίες και φύγαμε .Αμέσως μετά πήγαμε σε ένα άλλο σχολείο που βρισκόταν στον Ίασμο .Μόλις πήγα με τα παιδιά του σχολείο μου στην αρχή καθίσαμε κάπου αλλά μετά μας φώναξε ένας καθηγητής και μας είπε ότι ήταν διευθυντής και ήταν από τη Λίμνη ,κάποια παιδιά τα ήξερε .Αυτές είναι οι εντυπώσεις μου για τα δύο σχολεία στην Κομοτηνή και στον Ίασμο .

Αναστασίου Χρήστος

3η μέρα στη Κομοτηνή και το πρόγραμμα σήμερα είχε επίσκεψη σε μειονοτικό σχολείο. Το σχολείο το οποίο ονομαζόταν ‘Τζελαλ Μπαγιρ’ αποτελούνταν αποκλειστικά από παιδιά ισλαμικού θρησκεύματος. Οι εντυπώσεις μου είναι πολλές. Στην αρχή δεν γνωρίζαμε πολλά πράγματα για τα παιδιά και τον τρόπο διδασκαλίας τους, αλλά μέσω των δασκάλων τους καταλάβαμε τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στο δικό τους σχολείο και στα υπόλοιπα κανονικά σχολεία.
Τα μαθήματά τους διαφέρουν λίγο από τα δικά μας. Για παράδειγμα, τα Αρχαία και τα Νέα διδάσκονται κανονικά ενώ η φυσική, η χημεία, τα μαθηματικά κτλ στα τούρκικα. Θρησκευτικά, όπως είναι φυσικό, δεν κάνουν.
Στην αρχή τα παιδιά εκεί αλλά και εμείς αισθανόμασταν λίγο άβολα και συμπεριφερόμασταν συγκρατημένα όμως καθώς περνούσε η ώρα αρχίσαμε να γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Αφού γνωριστήκαμε καλά, αρχίσαμε να ρωτάμε τα παιδιά για τη ζωή τους στην Ελλάδα και τον τρόπο με τον οποίο τους αντιμετωπίζουν τα άλλα παιδιά της περιοχής. Επίσης ρωτήσαμε να μάθουμε και κάποιες λέξεις στη γλώσσα τους. Γενικώς ήταν εντυπωσιακή επίσκεψη και χάρηκα και εγώ που έμαθα για το μειονοτικό σχολείο.

Αλεξίου Κυριακή

Τη δεύτερη μέρα των δραστηριοτήτων του προγράμματος είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε ένα από τα σχολεία της μειονότητας της δυτικής Θράκης ,το Τζελάλ Μπαγιάρ το οποίο βρίσκεται στην πόλη της Κομοτηνής ,όπως επίσης και το Γυμνάσιο –Λύκειο του Ιασμού το οποίο φιλοξενεί εκτός από χριστιανούς μαθητές και μουσουλμάνους .Η πρώτη μας στάση στο Τζελάλ Μπαγιάρ μας δημιούργησε ανάμεικτα συναισθήματα ,καθώς καταλάβαμε το πώς είναι δυνατόν σε μια χώρα καθαρά χριστιανική να υπάρχει ένας πυρήνας από αλλόθρησκους και συγκεκριμένα από μουσουλμάνους .Τα παιδιά αυτά καθότι Έλληνες ,μιλάνε Ελληνικά και Τούρκικα και έτσι είχαμε τη δυνατότητα να μάθουμε ορισμένες λέξεις και να αντιληφθούμε το πώς αισθάνονται αυτοί ανήκοντας σε ένα μειονοτικό πληθυσμό .Ο διευθυντής τους μας ενημέρωσε ότι όλα τα μαθήματα πλην των φιλολογικών γίνονται στα τούρκικα και συνεπώς όλοι οι καθηγητές ,εκτός των φιλολογικών είναι μουσουλμάνοι .Μια άλλη διαφορά σε σχέση με τα ελληνικά σχολεία είναι ότι τις περισσότερες φορές τα μαθήματα γίνονται μέχρι και το οχτάωρο .Το δεύτερο σχολείο ,το οποίο είναι ελληνικό και διευθυντής του είναι ένας Λιμνιώτης ο κύριος Γ.Αλεξάνδρου ,μου έκανε εντύπωση διότι είδαμε τον τρόπο με τον οποίο συνυπάρχουν άτομα με διαφορετικές θρησκείες και συνειδητοποιήσαμε ότι η θρησκεία δεν πρέπει πλέον να αποτελεί κριτήριο ρατσισμού .Η σημερινή μας περιπλάνηση θα μας μείνει αξέχαστη όχι μόνο για το ότι καταλάβαμε ότι Έλληνας πολίτης δεν σημαίνει αναγκαστικά χριστιανός ,αλλά για τον τρόπο με τον οποίο μας υποδέχονταν και για τη ζεστασιά που μας έδειξαν .

Αλέξανδρος Τσιροδημήτρης

Το επόμενο θέμα που ασχοληθήκαμε ήταν η εκπαίδευση των μουσουλμανικών μειονοτήτων της Θράκης.Ολα τα παιδιά πήγαμε και επισκεφθήκαμε το μειονοτικό γυμνάσιο –λύκειο Κομοτηνής .Τα παιδιά τα οποία φοιτούσαν εκεί έχουν ελληνική υπηκοότητα αλλά είναι μουσουλμάνοι. Οι καθηγητές όπου διδάσκουν εκεί είναι Τούρκοι και Έλληνες. Το σχολείο το οποίο ονομάζεται Τζελάλ Μπαγιάρ είναι ένα μεγάλο κτίριο όπου φοιτούν περίπου 400 μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου. Αφού αναχωρήσαμε από το μειονοτικό σχολείο επισκεφτήκαμε ένα άλλο σχολείο, στο χωριό Ίασμος. Αυτό δεν είναι μειονοτικό σχολείο αλλά ένα κανονικό σχολείο στο οποίο φοιτούν και χριστιανοί και μουσουλμάνοι μαθητές. Ο αριθμός των μουσουλμάνων είναι μεγαλύτερος από ότι των χριστιανών(200 μουσουλμάνοι, 80 χριστιανοί μαθητές). Αφού τελείωσε η ξενάγηση μας, όλοι οι μαθητές της Α’ Λυκείου είχαμε εντυπωσιαστεί. Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν ο μεγάλος αριθμός μουσουλμάνων μαθητών και στα δύο σχολεία που επισκεφτήκαμε. Οι αίθουσες του μειονοτικού σχολείου ήταν ευρύχωρες και ευάερες. Οι καθηγητές ήταν χαμογελαστοί και καλοπροαίρετοι άνθρωποι. Εμείς συζητήσαμε με τους μουσουλμάνους μαθητές για να τους γνωρίσουμε. Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση ήταν το ότι οι μαθητές μιλούσαν ταυτόχρονα τούρκικα και ελληνικά.

Τι είναι η Μειονότητα.
Της ΜΑΡΙΑΣ-ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΜΠΑΚΙΡΤΖΗ

Στο εσωτερικό των κρατών, μειονότητες, είναι οι ομάδες πολιτών που διαφέρουν ως προς την καταγωγή, τη γλώσσα ή τη θρησκεία, από τις πολυαριθμότερες και ομοιογενείς ομάδες των άλλων πολιτών. Τέτοιες μειονότητες, που θεωρούνται συνήθως ως ελάχιστα ενδιαφερόμενες για τα κοινά πολιτικά συμφέροντα, υπέστησαν συχνά νομικές μειώσεις ή καταδιώξεις. Ήδη το 1878 το συνέδριο του Βερολίνου επέβαλε διεθνείς κανόνες για την προστασία των μειωνοτήτων, με την εξασφάλιση της θρησκευτικής ελευθερίας στους υπηκόους της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μόνο όμως με τις συνθήκες ειρήνης του 1919-20 καθιερώθηκε ένα σύστημα διεθνούς προστασίας των μεινοτήτων, η τήρηση του οποίου ανατέθηκε στην κοινωνία των εθνών. Στα κράτη που περιελάμβαναν στην επικράτειά τους συμπαγείς ομάδες μειονοτήτων(Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, Αυστρία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Τουρκία) έγινε υποχρεωτική η παραχώρηση στις φυλετικές εθνικές, γλωσσικές ή θρησκευτικές μειονότητες ισότητας αστικών και πολιτικών δικαιωμάτων με τους άλλους πολίτες και προστασία των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους. Αλλά οι υποχρεώσεις αυτές εύκολα καταστρατηγήθηκαν εξαιτίας του ότι οι πολίτες μόνο ως άτομα (όχι οι μειονότητες ως ομάδα ) είχαν το δικαίωμα να προσφεύγουν στην Κοινωνία των Εθνών σε περίπτωση μη εκπλήρωσής τους. Από το γεγονός αυτό προήλθαν προστριβές και οι αναθεωρητικές τάσεις που συνέτειναν στο άναμμα τις φωτιάς του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.

Οι εντυπώσεις μου από τα σχολεία που επισκεφθήκαμε ήταν πολλές και καλές. Στο πρώτο το μειονοτικό φοιτούσαν μόνο μουσουλμάνοι και ήταν για μας μια μεγάλη ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα την μουσουλμανική θρησκεία και την καθημερινή ζωή των παιδιών που είναι μουσουλμάνοι. Αυτό ήταν το σχολείο Τζελάλ Μπαγιάρ. Το δεύτερο σχολείο ήταν στον Ίασμο και ήταν μικτό με μουσουλμάνους και χριστιανούς μαθητές μαζί. Οι μουσουλμάνοι ήταν περισσότεροι από τους Χριστιανούς και αυτό μου έκανε εντύπωση.