Πώς οι 6.500 γίνονται 1500;
Η περιβαλλοντική εκδρομή στις Πρέσπες ήταν για μένα (και για όλους πιστεύω) μια αξέχαστη εμπειρία. Ακούσαμε, είδαμε και μάθαμε πολλά και εντυπωσιακά πράγματα. Αυτό όμως που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση απ’ όλα ήταν η ραγδαία μείωση του πληθυσμού. Από περίπου 6.500 κατοίκους που είχε η περιοχή της Πρέσπας πριν από 30-40 χρόνια, τώρα οι κάτοικοι δεν ξεπερνούν τους 1500. Θα αναφέρω ορισμένες χαρακτηριστικές περιπτώσεις που δείχνουν την ερήμωση αυτή. Το μοναδικό Γυμνάσιο της περιοχής της Πρέσπας (που περιλαμβάνει 13 χωριά) έχει αυτή τη στιγμή μόνο 35 μαθητές. Στο νησάκι του Αγ. Αχιλλείου ζουν 11 άνθρωποι και στο χωριό στο οποίο μείναμε κατοικούν 18 άτομα. Ευτυχώς που ο πληθυσμός στις Πρέσπες τα τελευταία χρόνια έχει σταθεροποιηθεί γιατί είναι κρίμα μια τόσο όμορφη περιοχή να εγκαταλειφθεί.
Παζάρα Μαρία
****
Η εκδρομή στις Πρέσπες ήταν πολύ ωραία από δύο απόψεις. Ήταν διασκεδαστική αλλά και πολύ επιμορφωτική αφού μάθαμε τόσα πράγματα γύρω απ’ τη ζωή των ανθρώπων εκεί. Αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση όμως ήταν ότι, παρόλο που η περιοχή είναι τόσο απομακρυσμένη από τα μεγάλα αστικά κέντρα και οι ευκαιρίες για δουλειά είναι τόσο περιορισμένες, γίνεται μια προσπάθεια από τους ανθρώπους εκεί να μείνουν στον τόπο τους και να αξιοποιήσουν τη φυσική ομορφιά του και την παράδοσή του. Με εντυπωσίασε ο τρόπος που έχει διατηρηθεί ακέραια η παραδοσιακή αρχιτεκτονική σε όλα τα χωριά αλλά ιδιαίτερα στο Νυμφαίο. Είναι ένας οικισμός τόσο καλά διατηρημένος ώστε θα ‘πρεπε να αποτελεί υπόδειγμα και για άλλα μέρη της Ελλάδας εξίσου ωραία, που όμως κινδυνεύουν να καταστραφούν από την ακαλαισθησία. Το πρόγραμμα προστασίας της αρκούδας «ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ» είναι επίσης μια πολύ σημαντική προσπάθεια για τη διάσωση του είδους που βρίσκεται σε κίνδυνο. Τέτοιες προσπάθειες βοηθούν ώστε να ευαισθητοποιούνται οι άνθρωποι απέναντι στα προβλήματα της φύσης και να συνειδητοποιούν πόσο απαραίτητο είναι να συμβάλλει ο καθένας μας σ’ αυτή την προσπάθεια. Τέλος βρήκα υπέροχο το τοπίο των Πρεσπών. Οι απέραντες λίμνες που απλώνονται, τα ωραία δάση που τις περιβάλλουν και οι όγκοι των βουνών που φαίνονται στο βάθος, αποτελούν ένα τοπίο επιβλητικό.
Μαρία Τσιροδημήτρη
*****
Αυτοί είναι οι Πρεσπιώτες!
Η εκδρομή στις Πρέσπες ήταν για μένα μια αξέχαστη εμπειρία. Μέσα σε οχτώ ημέρες έμαθα στοιχειώδη πράγματα για την περιοχή των Πρεσπών, όπως παραδείγματος χάρη στοιχεία για τη χλωρίδα και την πανίδα, αλλά και για τους ανθρώπους και για τις συνθήκες της εκεί ζωής. Όλα αυτά ήταν για μένα κάτι καινούριο και σίγουρα εντυπωσιάστηκα από τα περισσότερα. Αυτό όμως που με παραξένεψε περισσότερο ήταν ο τρόπος σκέψης των κατοίκων της Πρέσπας, των Ελλήνων ακριτών. Είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με κάποιους από αυτούς και να συλλέξω στοιχεία για τη νοοτροπία τους. Αυτοί, σε σύγκριση με εμάς νιώθουν πολύ περισσότερο Έλληνες. Συνορεύουν με άλλα κράτη και οι σχέσεις τους μαζί τους δεν είναι πάντοτε ειρηνικές, παρ’ όλα αυτά δε φοβούνται την πιθανότητα πολέμου. Ειδικότερα τώρα, με τα Σερβικά γεγονότα, που όλη η χώρα παρακολουθεί έντρομη τις εξελίξεις, τόσο από συμπαράσταση στους Σέρβους όσο και από την περίπτωση εξάπλωσης του πολέμου, οι Πρεσπιώτες, πιο κοντά στα γεγονότα και με τη δυνατότητα να δουν πιο καθαρά, μας καθησυχάζουν. «Είναι μακριά από εδώ αυτά», μας λένε με βέβαιη φωνή. Μετά από όλα όσα έχουν περάσει, είναι ακόμα δυνατοί. Ξεκομμένοι από τον γύρω κόσμο, σχεδόν ανενημέρωτοι για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα ή στις υπόλοιπες χώρες, υποχρεωμένοι να ταξιδέψουν για να επισκεφτούν γιατρό, να ψωνίσουν ή για οτιδήποτε άλλο, πάντα δυνατοί και σίγουροι.
Αυτοί είναι οι Πρεσπιώτες. Και εγώ τους θαυμάζω γι’ αυτό που είναι.
Βασιλοπούλου Πωλίνα
«...η σχέση κορμοράνων - αργυροπελεκάνων»
Η εκδρομή μας στις Πρέσπες κράτησε οκτώ μέρες. Μέσα σε αυτές τις ημέρες μάθαμε και είδαμε πολλά. Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο, ήταν η σχέση ανάμεσα στους κορμοράνους - πελεκάνους. Όπως μας εξήγησαν στο κέντρο πληροφόρησης Πρεσπών, οι κορμοράνοι βουτάνε βαθιά μέσα στη λίμνη, τα ψάρια τρομαγμένα ανεβαίνουν προς την επιφάνεια τ